Gisteren (zaterdag) het zware en vieze werk gedaan. Het blok hangt op de correcte positie en Cellie heeft een vonk aan de bougie en een werkende startmotor.

Cellie's krachtbron klaar voor de start.

Bij het maken van deze foto was Cellie gelukkig nog niet op de hoogte van de moeilijkheden die hem te wachten stonden.

Blok uitbouwen valt altijd mee.

Het oude blok uitbouwen was nog een fluitje van een cent.

De eerste tegenslag kwam al tevoorschijn bij het aanpassen van de electrische installatie.
De nieuwe CDI stekker paste niet!

Bedrading is bij een MadAss leuk weg gewerkt. In dit geval in de motor steun.

We hebben het dus over de witte stekker die op de foto hierboven nog net zichtbaar achter de achterbrug, precies achter de groene draad met draadoog zit.

Zo lijkt het er nog wel op.

Maar na een halve slag draaien blijkt: dat gaat echt niet passen.

Gelukkig had Cellie zijn huiswerk gedaan en na wat creatieve verwensingen, speurwerk in online documentatie en gepiel met een rondslingerende passer(!) was dat ook alweer opgelost.

Zo moest het dus.

Na nog wat vruchteloos testen met de verkeerde (oude) CDI unit zag Cellie het licht en was er een vonk aan de bougie aanwezig.

Toen kwam het moment om de motorophanging te testen op de maatvoering.
Na wat voor de hand liggend slijpwerk aan de motorsteun hing het blok op enkele millimeters van de gewenste positie.

Dat gaat er op lijken.

Deze kant ook.

Hieronder wat foto’s van de duidelijke zichtbare plaatsen waar de motorsteun en het carter niet helemaal compatibel waren.

Blokbout onder koppelingskant.

Blokbout boven koppelingskant.

Blokbout onder onstekingskant.

Het onderste bevestigingspunt was relatief eenvoudig aan te passen. Wat slijpen en passen. Wat slijpen en passen. Wat slijpen en passen. Wat slijpen en passen. Wat slijpen…

Toen had Cellie een versterking nodig, en dat werd hem in de vorm van een frietje met mayo geheel belangeloos ter beschikking gesteld door de heer P.J te W. Na deze versnapering kon Cellie weer met frisse moed verder.

Maar de bovenste bevestingspunten bleven een verschil van zo’n 4 millimeter houden totdat Cellie na het paffen van een liberale hoeveelheid zware shag in de gaten kreeg dat het verzet in de motorsteun aan de onstekingskant het motorblok in de weg zat. Na wat gevijl aan het carter waren de gaten dan toch uit te lijnen en kon Cellie met gepast geweld de laatste blokbout  op zijn  plaats dwingen.

De $%#@*&%$ laatste blokbout. Let op het verzet in de motorsteun.

De dag was intussen al aardig gevorderd en ook de zwakke rug van Cellie was wel in een gevorderd stadium gearriveerd, en het werd tijd om de klus op een nader te bepalen tijdstip voort te zetten.
Cellie heeft nog wel even wat spullen losjes op hun plaats gezet en is vervolgens naar huis gestrompeld.

De laatste foto’s van vandaag:

De uitlaat is wel idioot lang en moet aangepast worden.

Zo lijkt het al wat.

Cellie is dank verschuldigd aan:
– Roger (moral support en plaats om te werken)
– Peter (moral support en versterking inwendige mens)
– Double-o-racing (leverancier onderdelen)

To be continued…